Ποια είναι η χρησιμότητα των ορίων στη ζωή μας;

Τα όρια αποτελούν βασική έννοια στη λειτουργία των συστημάτων και η εφαρμογή τους είναι ζωτικής σημασίας για τις ανθρώπινες σχέσεις.

Προσφέρουν δομή και πλαίσιο, αναφορικά με το τι μπορούμε να δεχτούμε, τι επιτρέπουμε και τι όχι στις αλληλεπιδράσεις μας με τους άλλους.

Ορίζουν την ταυτότητα μας και μας διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους. Για τα κοινωνικά συστήματα τα όρια είναι ότι η μεμβράνη για το κύτταρο.

Συνήθως, ανησυχούμε πως τα όρια μας απομακρύνουν από τους σημαντικούς άλλους. Η δίκη μου παρατήρηση όμως είναι πως μάλλον μας φέρνουν πιο κοντά και αποτρέπουν από οποιαδήποτε παραβίαση, βοηθούν στο να διατηρούμε τον προσωπικό μας χώρο, να εκφράζουμε τις ανάγκες μας.

Συνήθως τα όρια τα μαθαίνουμε μέσα στη οικογενεια όταν είμαστε ακόμη παιδιά, µε αποτέλεσμα να προωθείται και η υιοθέτηση τους στην ενήλικη ζωή μας. Εάν μεγαλώσαμε σε ένα  οικογενειακό περιβάλλον µε έλλειψη διακριτών ορίων ή αντίθετα ύπαρξη υπερβολικά άκαμπτων τότε είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσουμε τις στάσεις αυτές και αργότερα, και δυσκολευόμαστε  περισσότερο να εκφράζουμε µε καθαρότητα και σαφήνεια αυτά που νιώθουμε.

Ταυτόχρονα, σκεφτομαι πως είναι  αρκετά πιθανό να φοβόμαστε ότι κάθε φορά που θα πούµε όχι,  μπορεί να κινδυνέψουμε να χάσουµε την αποδοχή ίσως ,κάποιες φορές, και την αγάπη των σημαντικών ανθρώπων στη ζωής μας, πώς η προσπάθεια μας να ξεκαθαρίσουμε τι χρειαζόμαστε μπορεί να επιφέρει τρομακτικές , μετωπικές  συγκρούσεις με τους ανθρώπους μας,  ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που πιστεύουμε ότι οι ανάγκες µας δεν είναι τόσο σημαντικές όσο των άλλων.

Σαν να προτεραιοποιούμε την ικανοποίηση τους έναντι των δικών μας.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους γύρω μας. Δεν έχουμε πρόσβαση στο να κάνουμε καλύτερους τους γονείς μας, τους φίλους, τον/την σύντροφο μας. Δεν έχουμε δυνατότητα να τους διαμορφώσουμε σε κάτι άλλο. Όμως, επειδή όταν ένα αλλάζει, όλα αλλάζουν, αν προκαλέσουμε ακόμη και την παραμικρή αλλαγή στη δίκη μας συμπεριφορά δεν μπορεί παρά αυτό να επιφέρει αλλαγές σε ολόκληρο το σύστημα.

Και τελικά ποιο είναι το μυστικό για την  ισορροπία των ορίων στη ζωή µας; Μοιάζει σε όλες τις μορφές συνύπαρξής µας µε τους άλλους, σε όλες τις σχέσεις το κλειδί να βρίσκεται στη παρατήρηση του εαυτού και την επίγνωση των αναγκών µας, τον πειραματισμό στην εξάσκηση και στη διατήρηση δεξιοτήτων όπως, η παραγωγική  επικοινωνία, ο σεβασμός, η ανοιχτότητα η ενσυναίσθηση. Μπορεί να μην είναι απλό, σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο.Όταν ένα αλλάζει όλα αλλάζουν.  Κάπως έτσι μοιάζει ,εν τέλει, να δημιουργούνται και να διατηρούνται οι σχέσεις, μέσα από την αλλαγή του εαυτού µας. Άρα και την αλλαγή των άλλων.

 Η οριοθέτηση είναι τέχνη, δεν υπάρχει εγχειρίδιο χρήσης ,απαιτεί χρόνο και αφοσίωση. Χωρίς χώρο και χρόνο, άλλωστε τίποτα δεν ανθίζει.Ας ορίσουμε λοιπόν την ταυτότητα μας, την υπάρξη μας, τόσο κοντά και τόσο μακριά όσο εμάς τους ίδιους εξυπηρετεί.